Sassifrago(-rufo)
Saxifraga aspera
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage rude.
Descripcioun :Aquesto sassifrago fai de coulounìo pulèu grando e desseparado sus li roucas e li tepiero roucaiouso e séusouso de mountagno. Flouris à la primo e l'estiéu emé de flour blanco dóu couor jaune. Se recounèis subretout bonodi si fueio en lanço cuberto de pichot pougnoun (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 8 à 25 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 à 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Saxifraga aspera L., 1753
Espigo-d'aigo(-primo)
Potamogeton pusillus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot de Palerme, Potamot fluet.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo s'atrobo dins li canau e li mueio mens o mai salado. Fai partido dóu group de poutamot qu'an de fueio longo e primo. Aquéu se recounèis bonodi si guèno d'estipulo que soun pas duberto en plen, e que reston de tèms contro la cambo (mounte i'a ges de ramo que parton) sènso s'escarta.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Mueio
- Canau
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton pusillus L., 1753